couce
couce
lat calce ‘talón’
-
s
m
-
Movemento de determinados animais, especialmente o cabalo, o burro e a vaca, que consiste en erguer e lanzar violentamente cara a atrás as patas posteriores.
-
Golpe causado cun movemento violento cara a atrás das patas posteriores de certos animais.
-
-
s
m
-
Parte máis grosa e máis próxima ao chan dunha árbore.
-
Extremo máis groso dun pau ou doutra cousa semellante.
-
-
s
m
2 coza.
Sinónimos
Citas
- A vella oliveira xa estaba oca polo couce
- Agarrou a vara polo couce e comezou a arrebolar as peras
- Deulle catro couces antes de o botar á rúa
- O cabalo brincaba dando couces e ninguén se achegaba a el
- O couce da xugada abafaba polo esforzo de subir a costa coa carga
- O verdor do campo de millo desaparecera e só quedaban os couces xa secos e dourados
- Recibiu un couce da burra cando lle foi dar de comer
Frases feitas
-
2 Perder o tempo.
-
Dar couces contra as paredes. Desesperarse ante algunha cousa imposible.
-
Soltar un couce. Contestar ofensivamente.
Refráns
- Couce da egua non fai mal ao poldro.
- Nin couce de poldro nin rascadura dun pe con outro.
- O couce da egua non fere o cabalo.
- O que moito coucea, moito rabea.