compaña
compaña
lat v *companĭa lat cum ‘con’ + pane ‘pan’
-
s
f
Acción e efecto de acompañar.
-
s
f
Circunstancia de ir acompañado.
-
s
f
Que acompaña.
-
s
f
Conxunto de persoas.
-
compaña florística
[ECOL ]
Conxunto de especies vexetais que forman parte da mesma comunidade.
-
santa compaña
[ETN ]
Procesión de almas en pena que saen do adro arredor das doce da noite e que percorren os camiños da parroquia. OBS: Nesta acepción adoita escribirse en maiúscula.
Sinónimos
Citas
- A todos nos gusta a súa compaña
- Acudiu á festa en compaña de seu avó
- O balbordo formábao unha compaña de estudiantes que celebraban a fin do curso
- Os nosos fillos xa non viven na casa e os cans son a nosa única compaña
Refráns
- A estopa onda o lume, acéndea o demo.
- A formiga tamén quere a súa compañía.
- A neve onda o fogo derrétese logo.
- A que con mel trata, algo se lle pega.
- A vaca que non come cos bois ou comeu antes ou come despois.
- Achégate aos bos e serás un deles.
- Achégate aos bos, se é que queres ser un deles.
- Achégate aos malos e serás un de tantos.
- Axuntar ouro con lama deixa as mans lixadas.
- Axúntate aos bos e serás un deles.
- Ben louco será o que con loucos se xunta e o que de loucos se fíe.
- Burro sexa, quen con burro leirea.
- Cada ovella coa súa parella / ca seu fato.
- Cada ovella quere a súa parella.
- Cada pardal ca seu igual.
- Canto máis se desvía o año, dá máis grande topeñazo.
- Chégate aos bos e serás un deles.
- Comida feita, compaña desfeita.
- Compaña de tres mala é.
- Compaña de un, compaña de ningún.
- Compaña, coa muller; e iso inda o hai que ver.
- Con quen paces e non con que n naces.
- Da mala. compaña fuxe e gárdate do ruxe ruxe.
- Das malas compañas moitos perigos manan.
- De persoa trapalleira fuxe á carreira.
- Dime con que n vas e direiche o que farás.
- Dime con quen andas e direiche as túas mañas.
- Dime con quen andas e direiche o que falabas.
- Dime con quen andas e direiche quen es.
- Dime con quen irás e direiche o que farás.
- Dime con quen tratas e direiche quen es e que costumes tes.
- Dime con quen vas e direiche a onde irás.
- Dime con quen vas e direiche o que falarás.
- Dime con quen vas, direiche a onde irás.
- Dime con quen ves e direiche as mañas que tes.
- Duro con duro endexamais fixo bo muro.
- Eu duro e ti duro ¿quen levará o maduro?
- Máis vale soilo que mal acompañado.
- Mal lle vai á cabezalla, cando a chavella se perde.
- Mentres estou coa nai, non estou coa fina.
- Non hai ola sen testo.
- Non te arrimes aos señores nin ás varan das dos corredores.
- O bo compañeiro fai o camiño máis lixeiro / fai a traballa máis lixeiro.
- O diñeiro sempre foi o mellar compañeiro.
- O que con rapaces se deita, lixado se ergue / sae.
- O que é bo abade fai bo do mal sancristán.
- O que entre lobos se mete, gandido sae.
- O que se deita con cans, érguese con pulgas.
- Onde paces e non ande naces.
- Onde vai a corda que vaia o caldeiro.
- Onde vai a fouce, vaia a mango.
- Palla ao palleiro, galiñas ao galiñeiro.
- Palla ao palleiro, vellas ao fiadeiro.
- Perdido é que n con perdidos anda.
- Polos TUíns pérdense os bos.
- Quen ca demo anda, ca demo acaba.
- Quen con lobos anda, a oubear aprende.
- Quen con nenas se deita, cagado se ergue.
- Quen con rapaces se deita, cheira.
- Quen con rapaces se deita, lixado se ergue.
- Se o lume está a be ira da estopa, lago o trasno asopra.
- Ser bo entre os malos é moito traballo.
- Tal para cal, Pedro para Xan.
- Tales amigos temas, tal vida facemos.
- Un bo romeiro quere un bo compañeiro.
- Un louco fai un cento.
- Un mal romeiro non quere outro por compañeiro.
- Un só non é ninguén pero dous xa son alguén.
- Vai un louco por ande vai outro.