bico

Escoitar
bico

celt becc ‘pico’

  1. m

    Acción e efecto de bicar ou bicarse.

    1. Prolongación da boca das aves formada por dúas pezas córneas.

    2. Boca das persoas.
  3. m

    Remate saínte na superficie ou boca de determinados recipientes por onde se verten os líquidos.
  4. m

    Parte máis elevada ou aguda dalgunha cousa.
  5. bico da teta/do peito

    Punta redondeada e saínte no peito dos mamíferos.
  6. bico de coral [ANIMAL ]

    Ave granívora, da familia dos estríldidos, de cola longa, peteiro vermello e plumaxe raiada, de cor grisalla e acastañada coas meixelas brancas, unha franxa ocular vermella e o ventre carmesí.

Sinónimos

barba, barbadela, barbela, beixo, bicarelo, biquela, biquelo, mamila, papo, peteiro, petouto, picho, pico, picoto, picouto, queixelo

Confrontaciones

cima, cume, curuto, mamadeira, queixal

Citas

  • Bótalle bico ao cocido
  • Cando ri torce un pouco o bico
  • Deulle un bico na meixela con moito agarimo
  • O neno ao mamar mancouna no bico da teta
  • O paxaro levaba unha miñoca no bico
  • Subiuse ao bico dunha árbore
  • Ten unha cicatriz no bico dunha caída en bicicleta cando era unha nena

Frases hechas

  • Pechar o bico. Calar.

  • Bico da escaleira. O chanzo m

  • Bico de espeto. Persoa que s

  • Bico de pucho. Persoa que come pouco.

  • Bico de Xudas. Beixo que se d

  • Non abrir o bico. Non dicir nada, calar.

  • Non hai onde pousar o bico. Apl

  • Querer o bico da ola. Querer o mellor.

  • Ter moito bico. Ter moita labia ou ser falador.

  • Torcer o bico. P

Refranes

  • Bicos e apertas non fan meniños, mais tocan a vésperas.
  • Boca bicada, muller gañada.
  • Non me fagas bicar, se non queres facerme pecar.
  • O bo bico fai o neno bonito.
  • O que sabe chegar e bicar, non se pode queixar.
  • Polo bicar escomeza a moza a esbarar.

Palabras vecinas

biciclopropenilo bicipital bicircular bico bicoca bicogroso bicolo