pico

pico

celtolatino beccu

Plural: picos
  1. s m

    Calquera cousa con punta afiada.

  2. s m

    Parte aguda ou elevada que sobresae dunha cousa.

  3. s m

    Cima aguda dunha montaña.

  4. s m

    Ferramenta que consiste nunha peza de ferro ou aceiro, rematada en punta nun dos seus extremos ou en ambos os dous, provista dun mango, xeralmente de madeira.

  5. s m

    Cantidade indeterminada que excede o número que se expresa.

  6. s m

    Puga que nace nas pólas, talos ou follas dalgunhas plantas.

  7. s m

    Puga que recobre o corpo de certos animais.

  8. s m [AERON ]

    Perfil pequeno que, disposto no canto do acceso dunha á, forma unha rañura que impide desprendemento no caso dos ángulos de acceso maiores.

  9. pico de cegoña [PLANTA ]

    herba agulla.

  10. pico de estaño [MINERAL ]

    Macla típica da casiterita.

Citas

  • Chegamos a Viveiro ás cinco e pico
  • Colocou unha reixa con picos para que non lle entraran na súa propiedade
  • O xersei está mal feito porque lle sae un pico dunha manga, Cando coroaron o pico do monte xa era noite pecha

Frases hechas

  • Estar/Andar (sempre) de pico. Ser algu