aura
aura
lat aura gr α ὕ ρα ἄ ω ‘soprar’
-
s
f
ento suave.
-
s
f
Halo que emite o corpo humano e que o envolve.
-
s
f fig
Admiración, favor ou aceptación que esperta unha persoa.
-
s
f
[PAT ]
Conxunto de trastornos, de duración moi curta, que precede ás crises de certos estados neuropsíquicos.
Sinónimos
Confrontaciones
auréola, haloCitas
- A aura da noitiña fíxolle sentir calafríos
- A monxa exhalaba unha aura de bondade
- O especialista asegurou que detectara unha aura negativa naquel home