poboar

Escoitar
poboar

pobo

  1. v t

    Ocupar un lugar con xente.
  2. v t p ext

    Ocupar un lugar con seres vivos.
  3. v t

    ivir nun lugar.

Confrontaciones

habitar

Citas

  • Desoñecíase canta xente poboaba aquela zona
  • Poboaron o río con troitas
  • Un grupo de colonos poboaron aquelas terras inhóspitas

Palabras vecinas

poboado -da poboador -ra poboamento poboar pobre pobrense pobreza
Conjugar
VERBO poboar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboo
poboas
poboa
poboamos
poboades
poboan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboaba
poboabas
poboaba
poboabamos
poboabades
poboaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboei
poboaches
poboou
poboamos
poboastes
poboaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboara
poboaras
poboara
poboaramos
poboarades
poboaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboarei
poboarás
poboará
poboaremos
poboaredes
poboarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboaría
poboarías
poboaría
poboariamos
poboariades
poboarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboe
poboes
poboe
poboemos
poboedes
poboen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboase
poboases
poboase
poboasemos
poboasedes
poboasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboar
poboares
poboar
poboarmos
poboardes
poboaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
poboa
-
-
poboade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles poboar
poboares
poboar
poboarmos
poboardes
poboaren
Xerundio poboando
Participio poboado
poboada
poboados
poboadas