habitar

Escoitar
habitar

lat habitāre

  1. v t

    Desenvolver a vida un ser vivo nun lugar. Tm v i.
  2. v t

    Residir nun determinado lugar. Tm v i.

Sinónimos

morar

Citas

  • Habita na vila desde antes do verán
  • Habitan a casa dúas familias estranxeiras
  • Os osos habitan as montañas, Os homes prehistóricos habitaban as covas
  • Os salmóns habitan nos ríos galegos

Palabras vecinas

habitación habitáculo habitante habitar hábitat hábito habituación
Conjugar
VERBO habitar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habito
habitas
habita
habitamos
habitades
habitan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitaba
habitabas
habitaba
habitabamos
habitabades
habitaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitei
habitaches
habitou
habitamos
habitastes
habitaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitara
habitaras
habitara
habitaramos
habitarades
habitaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitarei
habitarás
habitará
habitaremos
habitaredes
habitarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitaría
habitarías
habitaría
habitariamos
habitariades
habitarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habite
habites
habite
habitemos
habitedes
habiten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitase
habitases
habitase
habitasemos
habitasedes
habitasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitar
habitares
habitar
habitarmos
habitardes
habitaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
habita
-
-
habitade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles habitar
habitares
habitar
habitarmos
habitardes
habitaren
Xerundio habitando
Participio habitado
habitada
habitados
habitadas