hábitat

hábitat

lat habĭtat

Plural: habilitacións
  1. s m [ECOL ]

    Área que reúne as características físicas e biolóxicas necesarias para a supervivencia e reprodución dunha especie.

    1. s

      Modo de distribución territorial da poboación humana nos seus asentamentos que resulta da adaptación das sociedades ao seu medio.

    2. hábitat concentrado

      Forma de ocupación do espazo por parte dunha poboación humana na que os núcleos de poboación ou as vivendas se concentran ao redor dalgún punto estratéxico.

    3. hábitat disperso

      Forma de ocupación do espazo por parte dunha poboación humana na que os núcleos de poboación ou as vivendas se espallan polo territorio.