facenda

facenda

lat facienda, xerundio de facĕre

Plural: facendas
  1. s f

    Conxunto de bens e riquezas que alguén posúe.

    1. s

      Conxunto de animais que son propiedade de alguén.

    2. facenda miúda

      Conxunto de cabras e ovellas que pertencen a unha mesma persoa.

  2. s f

    Conxunto de bens e rendas do Estado.

Formas incorrectas

hacienda

Refranes

  • A facenda do crego entra pola porta e sae polo fumeiro.
  • A facenda do perdido: barato e corrido.
  • A facenda do perdido: non ter nada e telo todo comido.
  • A facenda, seu dono a vexa.
  • Facenda de sobriño quéimase no lume e afógase no río.
  • Facenda en dúas aldeas, pan en dúas taleigas.
  • Facenda, teu dono te vexa!
  • Mal empregada está a facenda en quen non é señor dela.
  • Quen ten facenda que a atenda, para que non se lle perda.
  • Quen ten facenda, que a atenda e, se non, que a venda.

Palabras vecinas

face facedor -ra faceira facenda facendeira facer faceta