conto
conto
lat cŏmpŭtu, de computāre ‘contar, calcular’
-
s
m
[LIT ]
Narración, xeralmente breve, dun feito ou dunha serie de feitos reais, lendarios ou ficticios, coa intención de entreter, divertir ou moralizar.
-
s
-
Relato dun suceso falso ou de pura invención que se conta como se fose certo, normalmente co fin de prexudicar a alguén.
-
Explicación falsa ou con demasiados rodeos que se dá cando se quere encubrir algo.
-
-
s
m
Asunto principal da cuestión que se está a tratar.
-
s
m
Falsa aparencia con que unha persoa tenta que unha cousa ou ela mesma aparente máis do que é.
-
s
m col
Obxecto do que non se coñece o nome ou non se lembra.
Sinónimos
Citas
- Fomos dar un paseo pola contorna do lugar.
- Imos ao conto que do contrario non acabamos nin mañá, Iso que me dis éche un conto moi distinto do problema que hai que resolver
- Non quero que andes con contos que podes facer moitos inimigos
- Prefiro que me digas a verdade a que me andes con contos que non cres nin ti
- Tes que ter moito coidado con el que co conto que ten engana a calquera, Sempre parece enfermo, e o que ten en realidade é moito conto
- ¿Como funciona ese conto?
Refranes
- Conto acabado, míralle para o rabo.
- O conto, para ser conto, é mester que veña a conto.
- O mellor do conto é o que queda por contar.
- Ó vello nunca lle falta que contar: ou ao sol ou ao pe do lar.
- Os con tos agradan, pero os contomeleiros enfadan.