continxente
continxente
lat contingente, p pres de contingĕre ‘tocar, acontecer’
-
adx
Que pode acontecer ou non.
-
s
m
Porción ou parte que achega cada un dos que interveñen nun pago colectivo ou nunha acción solidaria.
-
s
m
Conxunto de mozos chamados a filas para un mesmo período.
-
s
m
[ECON ]
Cotas máximas de importación dunha determinada mercadoría co obxecto de limitar a súa entrada.
Confrontaciones
eventualCitas
- Aínda que o contixente individual era pequeno, axudaba na reconstrucción do país, O contixente era de mil pesetas por cabeza
- As circunstancias continxentes producían a súa indecisión
- O continxente de recrutas mermou por mor da obxección de conciencia