atribular

Escoitar
atribular

lat tribulāre ‘atormentar’

  1. v t

    Producir un estado de turbación no ánimo de alguén.
  2. v pron

    Alterarse unha persoa de xeito que non pode obrar con corrección.

Sinónimos

aflixir, agoniar, angustiar, atormentar

Citas

  • O xuíz atribulouno con tantas preguntas que non soubo qué responder
  • Se me miran mentres traballo, atribúlome

Palabras veciñas

atribuíbel atribuíble atribuír atribular atributivo -va atributo atrición
Conxugar
VERBO atribular
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribulo
atribulas
atribula
atribulamos
atribulades
atribulan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribulaba
atribulabas
atribulaba
atribulabamos
atribulabades
atribulaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribulei
atribulaches
atribulou
atribulamos
atribulastes
atribularon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribulara
atribularas
atribulara
atribularamos
atribularades
atribularan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribularei
atribularás
atribulará
atribularemos
atribularedes
atribularán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribularía
atribularías
atribularía
atribulariamos
atribulariades
atribularían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribule
atribules
atribule
atribulemos
atribuledes
atribulen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribulase
atribulases
atribulase
atribulasemos
atribulasedes
atribulasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribular
atribulares
atribular
atribularmos
atribulardes
atribularen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
atribula
-
-
atribulade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atribular
atribulares
atribular
atribularmos
atribulardes
atribularen
Xerundio atribulando
Participio atribulado
atribulada
atribulados
atribuladas