redundar

Escoitar
redundar

lat redundāre

v i

Resultar unha cousa en beneficio ou prexuízo de algo ou de alguén.

Ex: O caldo redundou da pota Ex: A decisión redundou nun aumento de salario

Sinónimos

reverter

Citas

  • A decisión redundou nun aumento de salario
  • O caldo redundou da pota

Palabras veciñas

reducir redundancia redundante redundar reduplicación reduplicado -da reduplicar
Conxugar
VERBO redundar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundo
redundas
redunda
redundamos
redundades
redundan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundaba
redundabas
redundaba
redundabamos
redundabades
redundaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundei
redundaches
redundou
redundamos
redundastes
redundaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundara
redundaras
redundara
redundaramos
redundarades
redundaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundarei
redundarás
redundará
redundaremos
redundaredes
redundarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundaría
redundarías
redundaría
redundariamos
redundariades
redundarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redunde
redundes
redunde
redundemos
redundedes
redunden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundase
redundases
redundase
redundasemos
redundasedes
redundasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundar
redundares
redundar
redundarmos
redundardes
redundaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
redunda
-
-
redundade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles redundar
redundares
redundar
redundarmos
redundardes
redundaren
Xerundio redundando
Participio redundado
redundada
redundados
redundadas