paladín

paladín

ital palatīnu

Plural: paladíns
  1. s m
    1. Cabaleiro moi valeroso na guerra, distinguido polas súas fazañas.

    2. Heroe cabaleiresco, derivado de comes palatinus e de palatinus, títulos aplicados aos funcionarios da corte imperial. Segundo a tradición, referíase aos doce cabaleiros enviados a Hispania por Carlomagno para combater os infieis.

  2. s m

    Defensor decidido de algo ou alguén.

Citas

  • Converteuse no paladín das causas inxustas