paladio

paladio

lat palladiu gr Παλλάδιον ‘estatua da deusa Palas’

Plural: paladios
  1. s m [QUÍM ]

    Elemento metálico de transición que pertence ao grupo VIII da táboa periódica, de número atómico 46 e peso atómico 106,42. Presenta cor branca agrisada con brillo metálico, é dúctil e maleable, e emprégase como catalizador de hidroxenación en síntese orgánica e na industria eléctrica para contactos.

  2. dicloruro de paladio [QUÍM ]

    Sólido pulverulento vermello escuro e delicuescente que é o produto de partida para a obtención de moitos outros compostos e complexos do paladio.

  3. óxido de paladio(II) [QUÍM ]

    Sólido en forma de pos negros verdosos, que se reduce facilmente con hidróxeno e proporciona paladio con actividade catalítica.