paladín
paladín
ital palatīnu
- 
        
                    s                  
  
        
                    m                  
  
  
  
  
        - 
              
              
              
              
                                                
                                Cabaleiro moi valeroso na guerra, distinguido polas súas fazañas. 
- 
              
              
              
              
                                                
                                Heroe cabaleiresco, derivado de comes palatinus e de palatinus, títulos aplicados aos funcionarios da corte imperial. Segundo a tradición, referíase aos doce cabaleiros enviados a Hispania por Carlomagno para combater os infieis. 
 
- 
              
              
              
              
                                                
                                
- 
        
                    s                  
  
        
                    m                  
  
  
  
            
                    Defensor decidido de algo ou alguén. 
Citas
- Converteuse no paladín das causas inxustas
