anticipar

anticipar

lat anticipāre ‘tomar a dianteira’

  1. v t

    Facer algunha cousa antes do tempo estipulado ou normal.

  2. v t

    Entregar unha cantidade a alguén antes do tempo pactado.

  3. v pron

    Adiantarse unha persoa a outra na execución dunha cousa ou adiantarse aos acontecementos.

  4. v pron

    Acontecer unha cousa antes de tempo.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • A noiva anticipouse a todos os convidados
  • Anticipar unha viaxe
  • Anticipeime e collín dous libros cos que agasallaban os asistentes
  • Anticipou dez millóns para a entrada do piso
  • Anticipouse o verán e xa podemos gardar toda a roupa de inverno
Conxugar
VERBO anticipar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipo
anticipas
anticipa
anticipamos
anticipades
anticipan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipaba
anticipabas
anticipaba
anticipabamos
anticipabades
anticipaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipei
anticipaches
anticipou
anticipamos
anticipastes
anticiparon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipara
anticiparas
anticipara
anticiparamos
anticiparades
anticiparan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticiparei
anticiparás
anticipará
anticiparemos
anticiparedes
anticiparán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticiparía
anticiparías
anticiparía
anticipariamos
anticipariades
anticiparían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipe
anticipes
anticipe
anticipemos
anticipedes
anticipen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipase
anticipases
anticipase
anticipasemos
anticipasedes
anticipasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipar
anticipares
anticipar
anticiparmos
anticipardes
anticiparen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
anticipa
-
-
anticipade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
anticipar
anticipares
anticipar
anticiparmos
anticipardes
anticiparen
Xerundio anticipando
Participio anticipado
anticipada
anticipados
anticipadas