obedecer

obedecer

lat *obediscĕre, incoativo de obedīre

  1. v t
    1. Executar aquilo que alguén manda.

    2. Cumprir unha cousa mandada.

  2. v i

    Ceder unha cousa ao impulso ou á acción de algo.

  3. v i

    Actuar segundo os mandatos de algo ou alguén.

  4. v i

    Acontecer unha cousa en virtude dunha causa ou doutra cousa.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • A nave non obedecía o temón
  • A súa actitude obedecía aos celos
  • Non obedeceu a súa nai e quedou castigado, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Cala e obedece
  • Quixo parar o coche pero os freos non obedecían
Conxugar
VERBO obedecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedezo
obedeces
obedece
obedecemos
obedecedes
obedecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecía
obedecías
obedecía
obedeciamos
obedeciades
obedecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecín
obedeciches
obedeceu
obedecemos
obedecestes
obedeceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecera
obedeceras
obedecera
obedeceramos
obedecerades
obedeceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecerei
obedecerás
obedecerá
obedeceremos
obedeceredes
obedecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecería
obedecerías
obedecería
obedeceriamos
obedeceriades
obedecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedeza
obedezas
obedeza
obedezamos
obedezades
obedezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecese
obedeceses
obedecese
obedecesemos
obedecesedes
obedecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecer
obedeceres
obedecer
obedecermos
obedecerdes
obedeceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
obedece
-
-
obedecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obedecer
obedeceres
obedecer
obedecermos
obedecerdes
obedeceren
Xerundio obedecendo
Participio obedecido
obedecida
obedecidos
obedecidas