desacovardar

Escoitar
desacovardar

des- + acovardar

  1. v t

    Quitar a covardía.
  2. v pron

    Perder a covardía.

Antónimos

acovardar

Citas

  • As súas palabras desacovardárono e saíu ao escenario sen medo
  • Desacovardeime e fun onda el para dicirlle que me gustaba

Palabras veciñas

desacougar desacougo desacoutar desacovardar desacreditar desactivación desactivador -ra
Conxugar
VERBO desacovardar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardo
desacovardas
desacovarda
desacovardamos
desacovardades
desacovardan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardaba
desacovardabas
desacovardaba
desacovardabamos
desacovardabades
desacovardaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardei
desacovardaches
desacovardou
desacovardamos
desacovardastes
desacovardaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardara
desacovardaras
desacovardara
desacovardaramos
desacovardarades
desacovardaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardarei
desacovardarás
desacovardará
desacovardaremos
desacovardaredes
desacovardarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardaría
desacovardarías
desacovardaría
desacovardariamos
desacovardariades
desacovardarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovarde
desacovardes
desacovarde
desacovardemos
desacovardedes
desacovarden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardase
desacovardases
desacovardase
desacovardasemos
desacovardasedes
desacovardasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardar
desacovardares
desacovardar
desacovardarmos
desacovardardes
desacovardaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desacovarda
-
-
desacovardade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacovardar
desacovardares
desacovardar
desacovardarmos
desacovardardes
desacovardaren
Xerundio desacovardando
Participio desacovardado
desacovardada
desacovardados
desacovardadas