chamar
lat clamāre
-
v t
-
Facer que unha persoa ou animal atenda ou acuda ao pronunciar o seu nome en voz alta ou facer ruídos e acenos.
-
Comunicarse ou tentar comunicarse con alguén a través do teléfono.
-
Facer, utilizando o medio establecido para ese fin, que unha persoa acuda a un lugar determinado.
-
Accionar o botón que pon en funcionamento o mecanismo dun ascensor.
-
-
v t
Pedirlle axuda a alguén.
-
v t
-
Aplicar un nome ou un sobrenome a alguén ou a algo.
-
Aplicar a alguén un cualificativo que exprese algún tipo de sentimento.
-
-
v t
Guiar un animal de tiro polo lugar axeitado.
-
v t
Designar a alguén para ocupar un cargo ou contar cunha persoa para realizar un traballo.
-
v t
Exercer unha cousa atracción sobre unha persoa, animal ou sobre outra cousa.
-
v i
Dar golpes nalgún sitio ou accionar algún mecanismo para pedir permiso para entrar ou para que abran.
-
v i
Causar atracción a alguén unha cousa ou unha persoa.
-
v pron
Ter por nome ou apelido o que se expresa.
Sinónimos
Confrontacións
apelar, invocar, petarCitas
- A dor era moi grande e chamou toda a noite por Deus
- As campás chamaban a xente á misa, Chegoulle unha citación xudicial que o chamaba a declarar no xuízo, Telefonei para chamar unha ambulancia, Chamaron a filas os militares da reserva
- Chamaba mal os bois e os regos saíanlle tortos
- Chamábanlles os do Roxo), aínda que tamén admite un pronome de acusativo ( Cando naceron os dous xemelgos chamáronos Pedro e Xoán)
- Chamei tres veces á porta pero ninguén me escoitaba, Chamou ao timbre e xa lle abriron
- Chamoulle gordo e non lle gustou nada), aínda que tamén admite un pronome persoal de acusativo ( Chamouno parvo máis dunha vez)
- Díxenlle que me chamara ao meu móbil, Chamaban o pai todos os días, OBS: Pode empregarse seguido da preposición por (Foi chamar por teléfono)
- Este asado chama por un bo viño tinto, O pantalón novo chámache por uns zapatos menos rotos
- Isto chámase roca e aquilo fuso, De nome chámase Carme e de apelido, Vázquez
- Non me chaman nada as festas do verán
- O amor nos cancioneiros medievais
- O artigo chámase
- O can non lle obedeceu ata que o chamou cun asubío, Por máis que o chamei, non me contestou, OBS: Pode empregarse seguido da preposición por (Chamou polo rapaz para lle levara de comer)
- O conselleiro chamouno para ocupar o posto de director xeral, Chamouno para realizar a complicada operación
- Pediulle que o chamara ás sete e media
- Sempre oín que os cartos chaman os cartos, O mel chama as moscas, A aventura chama os aventureiros
- Vai saíndo ti e chama o ascensor
Frases feitas
-
Chamarse Xan da nega. Non ser capaz de cumprir o que se prometera.
-
Chamar adiante. Advertencia que se lle fai
-
Chamar dereito. Advertencia que se lle fai
-
Chamar o cabo. Tirar do cabo cara
-
Chamarse a engano un. Enganarse.
-
Chamarse andaina. Non cumprir co que se prometera.
Indicativo
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamo
chamas
chama
chamamos
chamades
chaman
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamaba
chamabas
chamaba
chamabamos
chamabades
chamaban
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamei
chamaches
chamou
chamamos
chamastes
chamaron
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamara
chamaras
chamara
chamaramos
chamarades
chamaran
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamarei
chamarás
chamará
chamaremos
chamaredes
chamarán
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamaría
chamarías
chamaría
chamariamos
chamariades
chamarían
Subxuntivo
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chame
chames
chame
chamemos
chamedes
chamen
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamase
chamases
chamase
chamasemos
chamasedes
chamasen
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamar
chamares
chamar
chamarmos
chamardes
chamaren
Imperativo
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
chama
-
-
chamade
-
Formas nominais
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles chamar
chamares
chamar
chamarmos
chamardes
chamaren
chamada
chamados
chamadas