cara
lat cara
-
s
-
Parte anterior da cabeza do ser humano constituída por un macizo óseo recuberto por abundantes grupos musculares e partes brandas.
-
Parte anterior da cabeza dalgúns animais.
-
-
s
f
Conxunto das faccións e a expresión natural que presenta a cara dunha persoa.
-
s
-
Aspecto ou maneira en que se presenta algo e que produce unha determinada impresión.
-
Aspecto ou maneira en que se presenta un asunto ou negocio.
-
-
s
f
-
Cada unha das superficies dunha cousa con forma de lámina.
-
Superficie, normalmente a principal, en oposición a outra que aparece nun obxecto laminar.
-
Parte principal dunha moeda, medalla ou selo que, xeralmente, amosa a cabeza ou a cara dunha divindade, rei, personaxe ou calquera outro debuxo.
-
-
s
f
[MAT ]
Plano que delimita un ángulo diedro.
-
cara polar
[TECNOL ]
Superficie da peza polar que vai diante do entreferro nas máquinas eléctricas.
Sinónimos
Antónimos
Citas
- A cara da moeda tiña pintada a cabeza dun león
- Á festa concorreron moitas caras coñecidas
- A situación que me estás a contar tenme moi mala cara
- Caracterízase pola súa cara alegre aínda que un pouco inexpresiva
- Desde hai uns días ten mala cara e non hai quen o aguante
- Morreron catro obreiros cando restauraban a cara da casa
- O can que lle regalaron tiña a cara a manchas brancas e negras
- O cancioneiro tiña fermosas miniaturas na cara dos pergamiños, Gustoulle máis o revés da tea cá cara
- O profesor pediu un traballo breve escrito a dobre cara
- O xantar que nos serviron tiña moi boa cara
- Puxo cara seria cando lle dixo que tiña que lavar a roupa
- Ten coidado co que che di, porque ten dúas caras
Frases feitas
-
A mal ano, boa cara. Afrontar un feito ou circunstancia adversos.
-
Cara de baqueta. Rostro serio e hostil da persoa malencarada.
-
Cara de non. Face que amosa mal talante.
-
Ter cara de tanto me ten. Rostro que mostra unha total indiferencia.
-
2 Locuci
-
3 Locuci
-
A caras e/ou cruces. Procedemento empregado para decidir algunha cousa
-
Andar a cara descuberta. Andar, quen non fai mal, con liberdade e sen temor a inxurias.
-
Arder a cara. Ruborizarse unha persoa.
-
Botar na cara. Recriminar ou censurar algunha cousa a algu
-
Cara a 1 Locuci
-
Cara de / can / cerralleiro / ferreiro/ noite/ poucos amigos / zarralleiro. Expresi
-
Cara de bo ano. Aquela que denota boa sa
-
Cara de chorados. Cara compunxida.
-
Cara de criba centeo. Insulto.
-
Cara de escachanoces. Cara que pon o rapaz desvergonzado e insolente cando fai unha trasnada.
-
Cara de excomungado. Faciana que mostra sobresalto ou pena.
-
Cara de fame. Persoa que est
-
Cara de ferreiro. Cara de estar incomodado.
-
Cara de festa. Cara expresiva e alegre por natureza.
-
Cara de fregar as olas/de limpar as olas. Rostro feo e sucio.
-
Cara de leite fervido. Persoa que ten a face moi branca.
-
Cara de macaco. Face cun foci
-
Cara de mexa na cama. Rostro que presenta mal aspecto.
-
Cara de noite. Face seria e enfadada.
-
Cara de pan. Rostro moi serio.
-
Cara de pao. Cara de rigor.
-
Cara de pascua. Rostro compunxido ou tam
-
Cara de rompefoles. Face da persoa a que parece que non lle importa nada.
-
Cara de rosa. Cara atractiva ou que presenta un bo aspecto.
-
Cara de tanto me ten. Face que se mostra indiferente.
-
Custar un ollo da cara. Ser moi caro.
-
Dar a cara. Actuar abertamente ou responder polos actos doutra persoa ter valor.
-
Dar/dicir algo a cara. Manifestar certos estados f
-
Lavar a cara a algo. Adular a algu
-
Non ter cara para nada. Non se atrever a facer nada.
-
Quitar a cara por un. Defender a unha persoa ante a ameaza doutras.
-
Ser un cara lavada. Non ter vergo
-
Ter a cara sarabiada. Ter a face chea de pintas.
-
Ter cara de vaite a cama e durme. Mostrar unha faciana con moito sono.
Refráns
- Cara espiñosa, cara fermosa.
- Non lle vai á cara mal a espiña camal.
- O mal e o ben na cara se ven.