abarrotar

abarrotar

barrote

  1. v t

    Encher por completo de persoas ou cousas un espazo ou un lugar.

  2. v t [MAR ]

    Calzar a estiba dun navío enchendo todos os seus ocos.

  3. v i

    Conseguir que un lugar ou espazo estea completamente cheo.

  4. v pron

    Encherse completamente.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Abarrotouse de tanto comer e logo non podía bailar, O teatro abarrotouse para ver a actuación de Talía Teatro
  • O hospital abarrotou cos feridos do incendio
  • Os alumnos abarrotaron o salón de actos para asistiren á conferencia de X, L, Méndez Ferrín, Cando vai de compras, abarrota o coche de bolsas
Conxugar
VERBO abarrotar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarroto
abarrotas
abarrota
abarrotamos
abarrotades
abarrotan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotaba
abarrotabas
abarrotaba
abarrotabamos
abarrotabades
abarrotaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotei
abarrotaches
abarrotou
abarrotamos
abarrotastes
abarrotaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotara
abarrotaras
abarrotara
abarrotaramos
abarrotarades
abarrotaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotarei
abarrotarás
abarrotará
abarrotaremos
abarrotaredes
abarrotarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotaría
abarrotarías
abarrotaría
abarrotariamos
abarrotariades
abarrotarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrote
abarrotes
abarrote
abarrotemos
abarrotedes
abarroten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotase
abarrotases
abarrotase
abarrotasemos
abarrotasedes
abarrotasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotar
abarrotares
abarrotar
abarrotarmos
abarrotardes
abarrotaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
abarrota
-
-
abarrotade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrotar
abarrotares
abarrotar
abarrotarmos
abarrotardes
abarrotaren
Xerundio abarrotando
Participio abarrotado
abarrotada
abarrotados
abarrotadas