ateigar

ateigar

teiga ár taleiga ‘medida’

  1. v t

    Encher, especialmente un recipiente, na súa totalidade.

  2. v pron

    Encherse un espazo  por completo ata que non caiba nada máis no seu interior.

Sinónimos

Citas

  • A obra era tan boa que dúas horas antes a porta do teatro se ateigou de xente
  • Comeu ata que se ateigou
  • Non ateigues o caldeiro que despois vertes todo
Conxugar
VERBO ateigar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigo
ateigas
ateiga
ateigamos
ateigades
ateigan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigaba
ateigabas
ateigaba
ateigabamos
ateigabades
ateigaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateiguei
ateigaches
ateigou
ateigamos
ateigastes
ateigaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigara
ateigaras
ateigara
ateigaramos
ateigarades
ateigaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigarei
ateigarás
ateigará
ateigaremos
ateigaredes
ateigarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigaría
ateigarías
ateigaría
ateigariamos
ateigariades
ateigarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigue
ateigues
ateigue
ateiguemos
ateiguedes
ateiguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigase
ateigases
ateigase
ateigasemos
ateigasedes
ateigasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigar
ateigares
ateigar
ateigarmos
ateigardes
ateigaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
ateiga
-
-
ateigade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ateigar
ateigares
ateigar
ateigarmos
ateigardes
ateigaren
Xerundio ateigando
Participio ateigado
ateigada
ateigados
ateigadas