can

1. 1. s

      Mamífero carnívoro, da familia dos cánidos, de aspecto, forma e pelame moi diversos segundo as razas, domesticado polo home.

   2. can adoecido/doente/danado

      Can que ten a rabia.

   3. can chinés

      Can pequeno que non ten pelo no seu corpo.

   4. can de palleiro

      Can de xenealoxía incerta.

2. s m [PESCA ]

   Arte de pesca que consta dun aparello con forma de angazo que, a medida que se arrastra polo fondo do mar, vai apañando diversos tipos de mariscos que quedan depositados nunha rede que leva detrás.

3. s

   1. Moeda antiga que, segundo fose de cinco ou dez céntimos, recibía o nome de can pequeno ou can grande, respectivamente.

   2. Moeda de escaso valor.

Sinónimos

Confrontacións

Frases feitas

• Coma ir a caza sen can. Perder o tempo nalg

• Espertar o can que dorme. Buscar problemas.

• Meter os cans na bouza. Encirrar m

• Morrer adoecendo coma un can/Morrer coma un can de rabia. Levar mala morte, morrer entre grandes dores.

• Morrer coma un can. Morrer algu

• Nin os cans paran. Tempo no que vai moito fr

• . Correr a un coma un can. Perseguir a algu

• Can sen dono. O que leva vida de vagabundo.

• Cara de can. Cara de poucos amigos.

• Contarlle os pelos a un can. Facer algo in

• Facer como os cans grandes cos pequenos. Actuar coma as persoas fortes e poderosas que desprezan os ataques dos m

• Levarse coma cans e gatos. Levarse mal.

• Non hai can que a roia. Cousa que non se pode crer.

• Non quedou can tras palleiro que non cachease. Buscar algo de maneira exhaustiva.

• Non vale o rabo dun can. Apl

• Parecer un can sen dono. Persoa que anda sempre soa e que non ten amigos.

• Resultoulle un can calzado. Sa

• Ser un can vello. Ter experiencia abonda, ser cauto e astuto.

• Ser unha cadela coma un can. Ser ru

• Ter carne de can. Persoa que resiste calquera infortunio.

• Tratar coma un can a un. Maltratar ou desprezar a algu

Refráns

• . O can de boa raza pensa no pan e na caza.
• A can que os dentes regaña, dálle pan ou tallada.
• Anque o caD: ten catro patas, por un só camiño anda.
• Ben está o can, cando non quere pan.
• Can de palleiro non quere compañeiro.
• Can doente non coñece a xente.
• Can que moito ladra, ruín é para a casa.
• Can que moito lambe tira o sangue.
• Can que non ventea, non lebrea.
• Can que ten a nai na aldea, moito oubea.
• Can que vai a moitas vodas, non pode comer en todas.
• De can, cadela; e de cadela, can.
• Mentres o can dorme, o lobo mata e come.
• Nunca falta un can para unha merenda.
• Nunca o can morde a cadela.
• O can coa onda a seu dono se toma.
• O can de hortelán non come as verzas nin deixa collelas para comelas.
• O can de Xan Torrado canto fai cos pes desfaino co rabo.
• O can do hortelán nin famento nin farto deixa de ladrar.
• O can oubea e o burro ornea.
• O galgo á larga a lebre mata.
• O galgo, a pasiño, camiña máis, e o cadelo, galgando, queda atrás.
• O que non queira cans á porta, que bote a cadela fóra.
• O que non queira ter cans á porta, que bote a cadela fóra.
• O que ten medo merca can.
• Se che din que o teu can está doente, mata axiña o can, Vicente.
• Se ten medo o galán, bota fóra o can.
• Tres anos de can novo e tres de bo can; tres anos de can vello e tres de folgazán.