barruntar

Escoitar
barruntar

lat promptāre ‘descubrir’

  1. v t

    Advertir o que vai acontecer baseándose en indicios ou na intuición.
  2. v t

    Percibir a través do olfacto os animais.

Sinónimos

intuír, opinar, presentir, ventar

Citas

  • Barruntei que era un ladrón polos seus movementos sospeitosos
  • Os depredadores barrutan as súas presas

Palabras vecinas

barrufeiro barruñar barruñeira barruntar barruza barruzar barruzo
Conjugar
VERBO barruntar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barrunto
barruntas
barrunta
barruntamos
barruntades
barruntan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntaba
barruntabas
barruntaba
barruntabamos
barruntabades
barruntaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntei
barruntaches
barruntou
barruntamos
barruntastes
barruntaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntara
barruntaras
barruntara
barruntaramos
barruntarades
barruntaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntarei
barruntarás
barruntará
barruntaremos
barruntaredes
barruntarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntaría
barruntarías
barruntaría
barruntariamos
barruntariades
barruntarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barrunte
barruntes
barrunte
barruntemos
barruntedes
barrunten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntase
barruntases
barruntase
barruntasemos
barruntasedes
barruntasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntar
barruntares
barruntar
barruntarmos
barruntardes
barruntaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
barrunta
-
-
barruntade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles barruntar
barruntares
barruntar
barruntarmos
barruntardes
barruntaren
Xerundio barruntando
Participio barruntado
barruntada
barruntados
barruntadas