argumentar

Escoitar
argumentar

lat argumentāre arguĕre

  1. v t

    Expor razoamentos para demostrar ou refutar algo.
  2. v i

    Presentar argumentos sobre unha cousa ou persoa.

Sinónimos

aducir, alegar

Confrontaciones

explicar, razoar

Citas

  • Non hai nada que argumentar contra ese proxecto
  • O voceiro argumentou no Parlamento contra a nova lei de pesca

Palabras vecinas

argumentación argumentador -ra argumental argumentar argumentatio* argumento arguto -ta
Conjugar
VERBO argumentar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumento
argumentas
argumenta
argumentamos
argumentades
argumentan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentaba
argumentabas
argumentaba
argumentabamos
argumentabades
argumentaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentei
argumentaches
argumentou
argumentamos
argumentastes
argumentaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentara
argumentaras
argumentara
argumentaramos
argumentarades
argumentaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentarei
argumentarás
argumentará
argumentaremos
argumentaredes
argumentarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentaría
argumentarías
argumentaría
argumentariamos
argumentariades
argumentarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumente
argumentes
argumente
argumentemos
argumentedes
argumenten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentase
argumentases
argumentase
argumentasemos
argumentasedes
argumentasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentar
argumentares
argumentar
argumentarmos
argumentardes
argumentaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
argumenta
-
-
argumentade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles argumentar
argumentares
argumentar
argumentarmos
argumentardes
argumentaren
Xerundio argumentando
Participio argumentado
argumentada
argumentados
argumentadas