incomunicación

1. s f

   Acción e efecto de incomunicar.

2. s f

   Falta de comunicación entre persoas.

3. s f

   1. Situación provisional e transitoria que pode acordar o xuíz coa finalidade de impedir que os presos traten con alguén por calquera medio.

   2. Separación acordada polo xuíz co fin de illar das testemuñas o presunto autor dun delito para evitar a confabulación entre eles.

Sinónimos

Antónimos

Citas

• A incomunicación entre pais e fillos é causa de moitos conflictos
• A nevada pode causar a incomunicación co norte da rexión