harmonía

1. s f

   Perfecta adaptación das partes que forman un todo.

2. s f

   Boa disposición entre dúas ou máis persoas.

3. s f

   Combinación de sons acordes ou agradables ao oído.

4. s f

   1. Ciencia que ten por obxecto a formación e o encadeamento dos acordes.

   2. Estrutura dunha obra ou dun fragmento musical considerada desde o punto de vista dos acordes e das relacións entre eles para formar ideas musicais.

5. 1. harmonía vocálica

      Fenómeno fonético polo que o sistema vocálico se compón de dous grupos de elementos separados por unha oposición distintiva, de maneira que unha soa palabra pode presentar elementos vocálicos de cada un dos grupos respectivos. OBS: Tamén se denomina harmonización vocálica.

   2. Fenómeno fonético mediante o cal os timbres dos fonemas vocálicos dunha determinada palabra tenden a equilibrarse pola presenza dun i tónico ou dun iode que palataliza unha vogal veciña, ou dun u tónico que, polo xeral, pecha a velar de grao medio pechada /o/. OBS: Tamén se denomina harmonización vocálica.

Confrontaciones

Citas

• A calidade do poema reside na harmonía dos versos
• Ata alí chegaban os cantos dos monxes, cheos de harmonía
• Mirando polo telescopio apreciaba a harmonía do universo
• Todos eles vivían en harmonía

Formas incorrectas