frustrar
frustrar
lat frustrāre
-
v t
Facer que algo non se realice.
-
v t
Deixar a alguén sen unha satisfación que esperaba.
-
v t
[DER ]
Deixar sen efecto un propósito delituoso.
-
v pron
Non ter algo o resultado esperado.
Sinónimos
Citas
- A morte do pai frustrouno
- A policía frustrou o atentado
- As negociacións de paz frustráronse cos novos enfrontamentos
Palabras vecinas
frustrado -da frustráneo -a frustrante frustrar frustratorio -ria frústulo frutescente
Conjugar
VERBO
frustrar
Forma verbal:
Infinitivo
Indicativo
Presente
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustro
frustras
frustra
frustramos
frustrades
frustran
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustro
frustras
frustra
frustramos
frustrades
frustran
Pretérito imperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustraba
frustrabas
frustraba
frustrabamos
frustrabades
frustraban
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustraba
frustrabas
frustraba
frustrabamos
frustrabades
frustraban
Pretérito perfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrei
frustraches
frustrou
frustramos
frustrastes
frustraron
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrei
frustraches
frustrou
frustramos
frustrastes
frustraron
Pretérito pluscuamperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrara
frustraras
frustrara
frustraramos
frustrarades
frustraran
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrara
frustraras
frustrara
frustraramos
frustrarades
frustraran
Futuro
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrarei
frustrarás
frustrará
frustraremos
frustraredes
frustrarán
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrarei
frustrarás
frustrará
frustraremos
frustraredes
frustrarán
Condicional
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustraría
frustrarías
frustraría
frustrariamos
frustrariades
frustrarían
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustraría
frustrarías
frustraría
frustrariamos
frustrariades
frustrarían
Subxuntivo
Presente
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustre
frustres
frustre
frustremos
frustredes
frustren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustre
frustres
frustre
frustremos
frustredes
frustren
Imperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrase
frustrases
frustrase
frustrasemos
frustrasedes
frustrasen
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrase
frustrases
frustrase
frustrasemos
frustrasedes
frustrasen
Futuro
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrar
frustrares
frustrar
frustrarmos
frustrardes
frustraren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrar
frustrares
frustrar
frustrarmos
frustrardes
frustraren
Imperativo
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
frustra
-
-
frustrade
-
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
frustra
-
-
frustrade
-
Formas nominais
Infinitivo conxugado
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrar
frustrares
frustrar
frustrarmos
frustrardes
frustraren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles frustrar
frustrares
frustrar
frustrarmos
frustrardes
frustraren
Xerundio
frustrando
Participio
frustrado
frustrada
frustrados
frustradas
frustrada
frustrados
frustradas