abortar

abortar

lat abortāre aboriri ‘perecer’ ab- + oriri ‘erguerse, nacer’

  1. v t

    Interromper algo que está en proceso.

  2. v i [BIOL ]

    Interromperse o desenvolvemento dun órgano ou de todo o ser.

  3. v i [BIOL ]

    Detención natural ou mecánica, do desenvolvemento dun embrión ou feto antes do seu tempo normal de xestación.

  4. v i [BOT ]

    Quedar un órgano ou parte da planta en estado rudimentario ou mesmo non chegar a aparecer.

  5. v i [MED ]

    Desaparecer unha enfermidade antes do seu termo natural.

Sinónimos

Citas

  • A miña irmá abortou aos cinco meses cando quedou embarazada por terceira vez
  • As flores abortaron sen dar froitos
  • As protestas na rúa abortaron o golpe de estado
Conjugar
VERBO abortar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aborto
abortas
aborta
abortamos
abortades
abortan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortaba
abortabas
abortaba
abortabamos
abortabades
abortaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortei
abortaches
abortou
abortamos
abortastes
abortaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortara
abortaras
abortara
abortaramos
abortarades
abortaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortarei
abortarás
abortará
abortaremos
abortaredes
abortarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortaría
abortarías
abortaría
abortariamos
abortariades
abortarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aborte
abortes
aborte
abortemos
abortedes
aborten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortase
abortases
abortase
abortasemos
abortasedes
abortasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortar
abortares
abortar
abortarmos
abortardes
abortaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aborta
-
-
abortade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abortar
abortares
abortar
abortarmos
abortardes
abortaren
Xerundio abortando
Participio abortado
abortada
abortados
abortadas