fracasar

Escoitar
fracasar

ital fracassare ‘destrozar’

  1. v i

    Non dar algo o resultado que se espera.
  2. v i

    1. Non ter alguén éxito en algo.

    2. Non acadar alguén aquilo ao que aspiraba na vida.

Sinónimos

fallar

Antónimos

triunfar

Citas

  • Fracasaron os intentos de reconciliación na parella
  • Fracasou en todo o que se propuxo
  • Os expedicionarios fracasaron na súa subida ao Everest

Palabras vecinas

Fr frac fracasado -da fracasar fracaso fracción fraccionábel
Conjugar
VERBO fracasar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracaso
fracasas
fracasa
fracasamos
fracasades
fracasan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasaba
fracasabas
fracasaba
fracasabamos
fracasabades
fracasaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasei
fracasaches
fracasou
fracasamos
fracasastes
fracasaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasara
fracasaras
fracasara
fracasaramos
fracasarades
fracasaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasarei
fracasarás
fracasará
fracasaremos
fracasaredes
fracasarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasaría
fracasarías
fracasaría
fracasariamos
fracasariades
fracasarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracase
fracases
fracase
fracasemos
fracasedes
fracasen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasase
fracasases
fracasase
fracasasemos
fracasasedes
fracasasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasar
fracasares
fracasar
fracasarmos
fracasardes
fracasaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
fracasa
-
-
fracasade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles fracasar
fracasares
fracasar
fracasarmos
fracasardes
fracasaren
Xerundio fracasando
Participio fracasado
fracasada
fracasados
fracasadas