empurrar

Escoitar
empurrar

lat porrĭguĕre ‘estender’

  1. v t

    Facer forza contra algo ou alguén para movelo do seu lugar. Tm abs.
  2. v t

    Provocar ou incitar para que alguén faga algo.

Sinónimos

apuxar, empuxar

Confrontaciones

conducir, levar, puxar, tirar, turrar

Citas

  • A pobreza empurrouna a roubar
  • Empurraron o coche ata que arrancou, Empurrouno tanto que o tirou da cama, OBS: Nalgunhas construccións omítese o complemento e adquire valor absoluto, ¡Empurra con forza!

Palabras vecinas

emproar empuñadura empuñar empurrar empurrón emputecer empuxada
Conjugar
VERBO empurrar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurro
empurras
empurra
empurramos
empurrades
empurran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurraba
empurrabas
empurraba
empurrabamos
empurrabades
empurraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurrei
empurraches
empurrou
empurramos
empurrastes
empurraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurrara
empurraras
empurrara
empurraramos
empurrarades
empurraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurrarei
empurrarás
empurrará
empurraremos
empurraredes
empurrarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurraría
empurrarías
empurraría
empurrariamos
empurrariades
empurrarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurre
empurres
empurre
empurremos
empurredes
empurren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurrase
empurrases
empurrase
empurrasemos
empurrasedes
empurrasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurrar
empurrares
empurrar
empurrarmos
empurrardes
empurraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
empurra
-
-
empurrade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empurrar
empurrares
empurrar
empurrarmos
empurrardes
empurraren
Xerundio empurrando
Participio empurrado
empurrada
empurrados
empurradas