tirar

tirar
  1. v t

    Botar con forza algo ou a alguén cara a un lugar ou unha persoa.

  2. v t

    Deixar caer algo da man.

  3. v t

    Facer que algo ou alguén deixe de estar con que estaba, onde estaba ou con quen estaba.

  4. v t

    Facer desaparecer unha cousa ou quitala de onde estaba.

  5. v t

    Quitar algo a alguén en contra da súa vontade.

  6. v t

    Realizar o requirido para conseguir aquilo que se expresa.

  7. v t

    Conseguir algo.

  8. v t

    Reproducir unha cantidade de exemplares.

  9. v t

    Tratar como excepción.

  10. v t

    Desprenderse de algo que xa non serve ou non se precisa.

  11. v t

    Facer que algo caia ao chan.

  12. v t

    Desprazar a pelota dunha certa maneira.

  13. v t

    Disparar unha arma. Tm abs.

  14. v t

    Xogar unha carta, un dado ou unha ficha. Tm abs.

  15. v i

    Puxar de algo cara a si.

  16. v i

    Producir un sentimento de atracción algo ou alguén.

  17. v i

    Tomar un determinado camiño.

  18. v i
    1. Seguir funcionando a pesar das complicacións.

    2. Seguir vivindo a pesar das dificultades.

  19. v i

    Ter unha boa circulación de aire para avivar o lume.

  20. v i

    Parecerse a alguén. Tm v pron.

  21. v pron

    Marchar alguén do lugar onde estaba situado.

  22. v pron

    Deixarse caer a un sitio.

  23. v pron

    Colocarse en posición horizontal.

Sinónimos

Citas

  • A cheminea nova tira moi mal
  • A policía tirou un tiro ao ar, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Tirou a dar
  • A ver se lle tira o negocio ata que se xubile, Este ordenador xa non tira
  • Ao chegar ao cruzamento tira á dereita
  • As vacas tiraban do carro
  • El quería tirar o carné de conducir
  • Este rapaz tira a seu avó
  • Non está moi ben pero vai tirando
  • Non me tira nada ir a esa festa
  • Non tirou beneficios dese negocio
  • O ladrón tiroulle os cartos e o reloxo
  • O vento tirou as tellas do tellado, OBS: Tamén se emprega seguido da preposición con, Tirou con ela da bicicleta
  • Teño que tirar esta mancha da camisa
  • Teño que tirar este xersei porque está rachado
  • Tira un paquete de arroz do estante
  • Tirábanlles caramelos aos nenos
  • Tirándote a ti, o resto dos mozos son moi altos
  • Tiraron só cen exemplares da revista
  • Tirou a arma e levantou os brazos
  • Tirou o ás, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Tirei mal
  • Tirou o penalti
  • Tirouse á piscina con coidado
  • Tirouse da cama e foi correndo ao baño
  • Tirouse na herba e durmiu un pouco

Frases hechas

  • Tirar da boca. Adiantarse a dicir algo antes ca outra persoa.

  • Tirar da/pola lingua. Facer que algu

  • Tirar unha foto/retrato. Fotografar algo ou a algu

Conjugar
VERBO tirar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tiro
tiras
tira
tiramos
tirades
tiran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tiraba
tirabas
tiraba
tirabamos
tirabades
tiraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tirei
tiraches
tirou
tiramos
tirastes
tiraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tirara
tiraras
tirara
tiraramos
tirarades
tiraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tirarei
tirarás
tirará
tiraremos
tiraredes
tirarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tiraría
tirarías
tiraría
tirariamos
tirariades
tirarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tire
tires
tire
tiremos
tiredes
tiren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tirase
tirases
tirase
tirasemos
tirasedes
tirasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tirar
tirares
tirar
tirarmos
tirardes
tiraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
tira
-
-
tirade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tirar
tirares
tirar
tirarmos
tirardes
tiraren
Xerundio tirando
Participio tirado
tirada
tirados
tiradas