conducir

1. v t

   Levar a unha persoa ou animal polo camiño por onde ten que ir.

2. v t

   Dirixir un asunto determinado ou a actuación dun grupo de persoas.

3. v t

   Transportar algo dun lugar a outro.

4. v t

   Dirixir animais de tiro ou vehículos.

5. v pron

   Comportarse dunha determinada forma.

Sinónimos

Citas

• As drogas conducírono á delincuencia, OBS: Nalgunhas construccións pode aparecer o complemento omitido e adquirir réxime intransitivo ( O alcohol conduce ao abandono físico)
• Condúcese moi ben na vida
• Conduciron os sacos de café dun almacén a outro, Conduciu o rabaño á feira
• Conduciu a nena pola man ata o colexio, Conducimos o gando ata o prado
• Este camiño conduciranos á montaña en pouco tempo, OBS: Nalgunhas construccións pode aparecer o complemento omitido e adquirir réxime intransitivo, A estrada conduce ao mar
• Luís conduce un autobús escolar, OBS: Nalgunhas construccións pode aparecer o complemento omitido e adquirir réxime intransitivo, Aínda non sabe conducir
• O xeneral conduce os soldados para gañar a batalla, Conduce a dirección da coral de forma extraordinaria
• Os tubos conducen a auga dende o monte ás casas, O cobre conduce a electricidade