deshabituar

Escoitar
deshabituar

des- + habituar

  1. v t

    Facer perder un hábito ou un costume.
  2. v pron

    Perder un hábito ou costume.

Sinónimos

desacostumar, desafacer, desavezar

Antónimos

habituar

Citas

  • Deshabituou o rapaz a comer as unllas
  • Despois de moitas terapias deshabituouse do vicio do tabaco

Palabras vecinas

deshabitado -da deshabitar deshábito deshabituar desharmonía desharmónico -ca desharmonizar
Conjugar
VERBO deshabituar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabitúo
deshabitúas
deshabitúa
deshabituamos
deshabituades
deshabitúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituaba
deshabituabas
deshabituaba
deshabituabamos
deshabituabades
deshabituaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituei
deshabituaches
deshabituou
deshabituamos
deshabituastes
deshabituaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituara
deshabituaras
deshabituara
deshabituaramos
deshabituarades
deshabituaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituarei
deshabituarás
deshabituará
deshabituaremos
deshabituaredes
deshabituarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituaría
deshabituarías
deshabituaría
deshabituariamos
deshabituariades
deshabituarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabitúe
deshabitúes
deshabitúe
deshabituemos
deshabituedes
deshabitúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituase
deshabituases
deshabituase
deshabituasemos
deshabituasedes
deshabituasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituar
deshabituares
deshabituar
deshabituarmos
deshabituardes
deshabituaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
deshabitúa
-
-
deshabituade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deshabituar
deshabituares
deshabituar
deshabituarmos
deshabituardes
deshabituaren
Xerundio deshabituando
Participio deshabituado
deshabituada
deshabituados
deshabituadas