deshabitar

deshabitar

des- + habitar

  1. v t

    Deixar o lugar onde se habita.

  2. v t

    Deixar sen habitantes algún lugar.

  3. v pron

    Quedar un lugar sen habitantes.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • A zona deshabitouse hai poucos anos por mor da contaminación radioactiva
  • Xa hai varios anos que deshabitaron a casa para marchar á vila
Conjugar
VERBO deshabitar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabito
deshabitas
deshabita
deshabitamos
deshabitades
deshabitan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitaba
deshabitabas
deshabitaba
deshabitabamos
deshabitabades
deshabitaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitei
deshabitaches
deshabitou
deshabitamos
deshabitastes
deshabitaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitara
deshabitaras
deshabitara
deshabitaramos
deshabitarades
deshabitaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitarei
deshabitarás
deshabitará
deshabitaremos
deshabitaredes
deshabitarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitaría
deshabitarías
deshabitaría
deshabitariamos
deshabitariades
deshabitarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabite
deshabites
deshabite
deshabitemos
deshabitedes
deshabiten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitase
deshabitases
deshabitase
deshabitasemos
deshabitasedes
deshabitasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitar
deshabitares
deshabitar
deshabitarmos
deshabitardes
deshabitaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
deshabita
-
-
deshabitade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deshabitar
deshabitares
deshabitar
deshabitarmos
deshabitardes
deshabitaren
Xerundio deshabitando
Participio deshabitado
deshabitada
deshabitados
deshabitadas