chancear

chancear

chanza

v pron

Burlarse de alguén con chanzas.

Ex: Chanceouse todo canto quixo da súa actuación na televisión.

Citas

  • Chanceouse todo canto quixo da súa actuación na televisión.
Conjugar
VERBO chancear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chanceo
chanceas
chancea
chanceamos
chanceades
chancean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chanceaba
chanceabas
chanceaba
chanceabamos
chanceabades
chanceaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chanceei
chanceaches
chanceou
chanceamos
chanceastes
chancearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chanceara
chancearas
chanceara
chancearamos
chancearades
chancearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chancearei
chancearás
chanceará
chancearemos
chancearedes
chancearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chancearía
chancearías
chancearía
chanceariamos
chanceariades
chancearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chancee
chancees
chancee
chanceemos
chanceedes
chanceen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chancease
chanceases
chancease
chanceasemos
chanceasedes
chanceasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chancear
chanceares
chancear
chancearmos
chanceardes
chancearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
chancea
-
-
chanceade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chancear
chanceares
chancear
chancearmos
chanceardes
chancearen
Xerundio chanceando
Participio chanceado
chanceada
chanceados
chanceadas