bordear

bordear

bordo

  1. v t

    Estar situado no bordo dunha cousa ou ao seu redor.

  2. v t

    Ir polo bordo ou proximidades de algo.

  3. v t [MAR ]

    Dar bordadas.

Sinónimos

Citas

  • A nova estrada de circunvalación bordea o parque forestal
  • As tropas inimigas foron bordeando o castelo, O iate bordeaba as costas da illa
Conjugar
VERBO bordear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordeo
bordeas
bordea
bordeamos
bordeades
bordean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordeaba
bordeabas
bordeaba
bordeabamos
bordeabades
bordeaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordeei
bordeaches
bordeou
bordeamos
bordeastes
bordearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordeara
bordearas
bordeara
bordearamos
bordearades
bordearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordearei
bordearás
bordeará
bordearemos
bordearedes
bordearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordearía
bordearías
bordearía
bordeariamos
bordeariades
bordearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordee
bordees
bordee
bordeemos
bordeedes
bordeen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordease
bordeases
bordease
bordeasemos
bordeasedes
bordeasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordear
bordeares
bordear
bordearmos
bordeardes
bordearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
bordea
-
-
bordeade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bordear
bordeares
bordear
bordearmos
bordeardes
bordearen
Xerundio bordeando
Participio bordeado
bordeada
bordeados
bordeadas