baduar

baduar
v i

Falar de xeito que non se entenda ou de cousas que non veñen a conto.

Ex: O meu sobriño non fai máis que baduar, nunca lle entendo o que di, Deixa de baduar e céntrate no que estamos a falar Ex: O rapaz pasou toda a tarde baduando e non me deixou estudiar

Sinónimos

Citas

  • O meu sobriño non fai máis que baduar, nunca lle entendo o que di, Deixa de baduar e céntrate no que estamos a falar
  • O rapaz pasou toda a tarde baduando e non me deixou estudiar
Conxugar
VERBO baduar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
badúo
badúas
badúa
baduamos
baduades
badúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduaba
baduabas
baduaba
baduabamos
baduabades
baduaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduei
baduaches
baduou
baduamos
baduastes
baduaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduara
baduaras
baduara
baduaramos
baduarades
baduaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduarei
baduarás
baduará
baduaremos
baduaredes
baduarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduaría
baduarías
baduaría
baduariamos
baduariades
baduarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
badúe
badúes
badúe
baduemos
baduedes
badúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduase
baduases
baduase
baduasemos
baduasedes
baduasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduar
baduares
baduar
baduarmos
baduardes
baduaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
badúa
-
-
baduade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baduar
baduares
baduar
baduarmos
baduardes
baduaren
Xerundio baduando
Participio baduado
baduada
baduados
baduadas