bourear

Escoitar
bourear

bourar

  1. v t

    Bater en algo ou en alguén.
  2. v i

    Armar barullo.
  3. v i

    Traballar arreo e en malas condicións.

Sinónimos

barullar, bourar, brear

Confrontacións

alborozar, troular, troulear, truar

Citas

  • Andou toda a vida boureando no mar para que a súa familia non pasase fame
  • O día que gañou o seu equipo non parou de bourear en toda a noite
  • Se boureas nel non conseguirás que sexa obediente e respectuoso

Palabras veciñas

boura bourar bourbon* bourear bourel boureo boureón -na
Conxugar
VERBO bourear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles boureo
boureas
bourea
boureamos
boureades
bourean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles boureaba
boureabas
boureaba
boureabamos
boureabades
boureaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles boureei
boureaches
boureou
boureamos
boureastes
bourearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles boureara
bourearas
boureara
bourearamos
bourearades
bourearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles bourearei
bourearás
boureará
bourearemos
bourearedes
bourearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles bourearía
bourearías
bourearía
boureariamos
boureariades
bourearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles bouree
bourees
bouree
boureemos
boureedes
boureen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles bourease
boureases
bourease
boureasemos
boureasedes
boureasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles bourear
boureares
bourear
bourearmos
boureardes
bourearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
bourea
-
-
boureade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles bourear
boureares
bourear
bourearmos
boureardes
bourearen
Xerundio boureando
Participio boureado
boureada
boureados
boureadas