avantar

avantar

avante

  1. v t

    Saltar por riba dunha cousa que corte o paso.

  2. v i

    Andar á presa.

  3. v i

    Perder o equilibrio.

Sinónimos

Antónimos

Confrontacións

prosperar

Citas

  • Cando chegou á poza avantou e perdímolo de vista
  • Estaba cansada e non avantei dabondo no traballo
  • Hai que lle pór uns tacos á taboa para que non avante, Saíu da taberna avantando coa bebedela
  • O ladrón avantou o valado dun chimpo
Conxugar
VERBO avantar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avanto
avantas
avanta
avantamos
avantades
avantan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantaba
avantabas
avantaba
avantabamos
avantabades
avantaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantei
avantaches
avantou
avantamos
avantastes
avantaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantara
avantaras
avantara
avantaramos
avantarades
avantaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantarei
avantarás
avantará
avantaremos
avantaredes
avantarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantaría
avantarías
avantaría
avantariamos
avantariades
avantarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avante
avantes
avante
avantemos
avantedes
avanten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantase
avantases
avantase
avantasemos
avantasedes
avantasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantar
avantares
avantar
avantarmos
avantardes
avantaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
avanta
-
-
avantade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avantar
avantares
avantar
avantarmos
avantardes
avantaren
Xerundio avantando
Participio avantado
avantada
avantados
avantadas