atracar

Escoitar
atracar

xerm trekken ‘aproximar’

  1. v t

    Atacar algo ou a alguén obrigándoo a dar o que se lle manda, xeralmente coa axuda dunha arma.
  2. v t

    Colocar unha embarcación ao lado dun peirao, cargador ou ribeira, ou doutra embarcación xa amarrada á terra.
  3. v i

    Chegar á terra unha embarcación.
  4. v pron

    Fartarse de comida.

Sinónimos

asaltar

Antónimos

desatracar

Confrontacións

abordar, arribar

Citas

  • Atracáronme onte e leváronme dez mil pesetas, Atracaron o banco hoxe ao mediodía
  • Atraqueime de torta de chocolate
  • O cargueiro atracou no peirao por unha urxencia mecánica
  • O trasatlántico atracou no porto tras un mes de navegación

Palabras veciñas

atracada atracadoiro atracador -ra atracar atracción atraco atractivo -va
Conxugar
VERBO atracar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atraco
atracas
atraca
atracamos
atracades
atracan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracaba
atracabas
atracaba
atracabamos
atracabades
atracaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atraquei
atracaches
atracou
atracamos
atracastes
atracaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracara
atracaras
atracara
atracaramos
atracarades
atracaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracarei
atracarás
atracará
atracaremos
atracaredes
atracarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracaría
atracarías
atracaría
atracariamos
atracariades
atracarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atraque
atraques
atraque
atraquemos
atraquedes
atraquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracase
atracases
atracase
atracasemos
atracasedes
atracasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracar
atracares
atracar
atracarmos
atracardes
atracaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
atraca
-
-
atracade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atracar
atracares
atracar
atracarmos
atracardes
atracaren
Xerundio atracando
Participio atracado
atracada
atracados
atracadas