tinguir

tinguir

lat tingĕre

  1. v t

    Impregnar unha cousa dunha materia colorante para darlle cor ou cambiarlle a que ten.

  2. v t fig

    Dar a algo outra aparencia alterando as súas características.

  3. v i

    Ser algo susceptible de ser tinguido.

  4. v pron

    Tornarse algo dunha cor determinada.

Sinónimos

Citas

  • Esta tea non tingue ben
  • O sol tinguiuse de vermello
  • O vandalismo tingue a noite de violencia
  • Tinguiu o pantalón de negro
Conxugar
VERBO tinguir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tingo
tingues
tingue
tinguimos
tinguides
tinguen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguía
tinguías
tinguía
tinguiamos
tinguiades
tinguían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguín
tinguiches
tinguiu
tinguimos
tinguistes
tinguiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguira
tinguiras
tinguira
tinguiramos
tinguirades
tinguiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguirei
tinguirás
tinguirá
tinguiremos
tinguiredes
tinguirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguiría
tinguirías
tinguiría
tinguiriamos
tinguiriades
tinguirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinga
tingas
tinga
tingamos
tingades
tingan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguise
tinguises
tinguise
tinguisemos
tinguisedes
tinguisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguir
tinguires
tinguir
tinguirmos
tinguirdes
tinguiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
tingue
-
-
tinguide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguir
tinguires
tinguir
tinguirmos
tinguirdes
tinguiren
Xerundio tinguindo
Participio tinguido
tinguida
tinguidos
tinguidas