tinguilear

tinguilear

orixe onomatopeica

v i

Facer un ruído agudo unha campá pequena ou un obxecto semellante.

Ex: As copas tinguilearon ao poñelas na mesa.

Sinónimos

Citas

  • As copas tinguilearon ao poñelas na mesa.
Conxugar
VERBO tinguilear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguileo
tinguileas
tinguilea
tinguileamos
tinguileades
tinguilean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguileaba
tinguileabas
tinguileaba
tinguileabamos
tinguileabades
tinguileaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguileei
tinguileaches
tinguileou
tinguileamos
tinguileastes
tinguilearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguileara
tinguilearas
tinguileara
tinguilearamos
tinguilearades
tinguilearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguilearei
tinguilearás
tinguileará
tinguilearemos
tinguilearedes
tinguilearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguilearía
tinguilearías
tinguilearía
tinguileariamos
tinguileariades
tinguilearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguilee
tinguilees
tinguilee
tinguileemos
tinguileedes
tinguileen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguilease
tinguileases
tinguilease
tinguileasemos
tinguileasedes
tinguileasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguilear
tinguileares
tinguilear
tinguilearmos
tinguileardes
tinguilearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
tinguilea
-
-
tinguileade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tinguilear
tinguileares
tinguilear
tinguilearmos
tinguileardes
tinguilearen
Xerundio tinguileando
Participio tinguileado
tinguileada
tinguileados
tinguileadas