tallar

Escoitar
tallar

lat *taleāre? ‘cortar’, de talĕa ‘rama’

  1. v t

    Facer unha fenda nun corpo ou separar en partes cun obxecto punzante.
  2. v t

    Dar forma a un material.
  3. v t

    Realizar unha obra de arte traballando unha materia dura con instrumentos adecuados.

Sinónimos

cortar, entallar, esculpir

Citas

  • O canteiro tallaba a pedra co martelo e o cicel
  • O carpinteiro tallou as táboas para facer a mesa
  • O escultor tallou a figura en cinco días

Palabras veciñas

tallamar tallantas tallante tallar tallarín talle talleiro
Conxugar
VERBO tallar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallo
tallas
talla
tallamos
tallades
tallan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallaba
tallabas
tallaba
tallabamos
tallabades
tallaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallei
tallaches
tallou
tallamos
tallastes
tallaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallara
tallaras
tallara
tallaramos
tallarades
tallaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallarei
tallarás
tallará
tallaremos
tallaredes
tallarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallaría
tallarías
tallaría
tallariamos
tallariades
tallarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles talle
talles
talle
tallemos
talledes
tallen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallase
tallases
tallase
tallasemos
tallasedes
tallasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallar
tallares
tallar
tallarmos
tallardes
tallaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
talla
-
-
tallade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles tallar
tallares
tallar
tallarmos
tallardes
tallaren
Xerundio tallando
Participio tallado
tallada
tallados
talladas