ruibarbo
ruibarbo
lat rheu barbăru
s
m
[PLANTA ]
Planta herbácea robusta, que pertence ao xénero Rheum, da familia das poligonáceas que presentan rizomas grosos, follas simples e amplas, enteiras ou lobuladas e provistas de ócrea, flores verdosas, abrancazadas ou avermelladas, dispostas en inflorescencias, e froitos en núcula valvada.