ruibarbo

ruibarbo

lat rheu barbăru

Plural: ruibarbos
s m [PLANTA ]

Planta herbácea robusta, que pertence ao xénero Rheum, da familia das poligonáceas que presentan rizomas grosos, follas simples e amplas, enteiras ou lobuladas e provistas de ócrea, flores verdosas, abrancazadas ou avermelladas, dispostas en inflorescencias, e froitos en núcula valvada.