prevalecer

Escoitar
prevalecer

lat praevalescĕre

  1. v i

    Levar a vitoria entre diferentes cousas concorrentes en competencia.
  2. v i

    Destacar unha cousa sobre outras coas que está en competencia.

Citas

  • A súa opinión prevalecía sobre as demais
  • Prevalecía a paz sobre a guerra

Palabras veciñas

pretorio pretura preuniversitario -ria prevalecer prevalencia prevaricación prevaricador -ra
Conxugar
VERBO prevalecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalezo
prevaleces
prevalece
prevalecemos
prevalecedes
prevalecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecía
prevalecías
prevalecía
prevaleciamos
prevaleciades
prevalecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecín
prevaleciches
prevaleceu
prevalecemos
prevalecestes
prevaleceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecera
prevaleceras
prevalecera
prevaleceramos
prevalecerades
prevaleceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecerei
prevalecerás
prevalecerá
prevaleceremos
prevaleceredes
prevalecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecería
prevalecerías
prevalecería
prevaleceriamos
prevaleceriades
prevalecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevaleza
prevalezas
prevaleza
prevalezamos
prevalezades
prevalezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecese
prevaleceses
prevalecese
prevalecesemos
prevalecesedes
prevalecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecer
prevaleceres
prevalecer
prevalecermos
prevalecerdes
prevaleceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
prevalece
-
-
prevalecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles prevalecer
prevaleceres
prevalecer
prevalecermos
prevalecerdes
prevaleceren
Xerundio prevalecendo
Participio prevalecido
prevalecida
prevalecidos
prevalecidas