preitear

preitear
  1. v i

    Contender xudicialmente sobre un asunto.

  2. v i

    Soster un proceso xudicial.

Conxugar
VERBO preitear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preiteo
preiteas
preitea
preiteamos
preiteades
preitean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preiteaba
preiteabas
preiteaba
preiteabamos
preiteabades
preiteaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preiteei
preiteaches
preiteou
preiteamos
preiteastes
preitearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preiteara
preitearas
preiteara
preitearamos
preitearades
preitearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preitearei
preitearás
preiteará
preitearemos
preitearedes
preitearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preitearía
preitearías
preitearía
preiteariamos
preiteariades
preitearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preitee
preitees
preitee
preiteemos
preiteedes
preiteen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preitease
preiteases
preitease
preiteasemos
preiteasedes
preiteasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preitear
preiteares
preitear
preitearmos
preiteardes
preitearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
preitea
-
-
preiteade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
preitear
preiteares
preitear
preitearmos
preiteardes
preitearen
Xerundio preiteando
Participio preiteado
preiteada
preiteados
preiteadas