perfeccionar

perfeccionar

perfección

  1. v t

    Mellorar unha cousa, achegándoa tanto como sexa posible á perfección.

  2. v pron

    olverse mellor alguén ou algo.

Citas

  • Adestrou moito ata perfeccionarse
  • Perfeccionou o invento antes de patentalo, Foi a París para perfeccionar o francés
Conxugar
VERBO perfeccionar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfecciono
perfeccionas
perfecciona
perfeccionamos
perfeccionades
perfeccionan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionaba
perfeccionabas
perfeccionaba
perfeccionabamos
perfeccionabades
perfeccionaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionei
perfeccionaches
perfeccionou
perfeccionamos
perfeccionastes
perfeccionaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionara
perfeccionaras
perfeccionara
perfeccionaramos
perfeccionarades
perfeccionaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionarei
perfeccionarás
perfeccionará
perfeccionaremos
perfeccionaredes
perfeccionarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionaría
perfeccionarías
perfeccionaría
perfeccionariamos
perfeccionariades
perfeccionarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccione
perfecciones
perfeccione
perfeccionemos
perfeccionedes
perfeccionen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionase
perfeccionases
perfeccionase
perfeccionasemos
perfeccionasedes
perfeccionasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionar
perfeccionares
perfeccionar
perfeccionarmos
perfeccionardes
perfeccionaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
perfecciona
-
-
perfeccionade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perfeccionar
perfeccionares
perfeccionar
perfeccionarmos
perfeccionardes
perfeccionaren
Xerundio perfeccionando
Participio perfeccionado
perfeccionada
perfeccionados
perfeccionadas