obrar

obrar

lat operāri

  1. v i

    Realizar unha acción.

  2. v i

    Deixar sentir, unha cousa, os seus efectos.

  3. v i

    Facer unha obra de construción.

  4. v i col

    Evacuar os excrementos.

  5. v t

    Producir unha persoa algunha cousa, ou ser a causa dela.

Sinónimos

Citas

  • Obras mal e vaste arrepentir
  • Os consellos ao final obraron a súa reconciliación
  • Pasaron as horas pero a medicina non obrou como se esperaba
  • Ten que pedir un permiso para obrar na leira

Palabras veciñas

obra obradeira obradoiro obrar obraxe obreira obreirismo
Conxugar
VERBO obrar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obro
obras
obra
obramos
obrades
obran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obraba
obrabas
obraba
obrabamos
obrabades
obraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obrei
obraches
obrou
obramos
obrastes
obraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obrara
obraras
obrara
obraramos
obrarades
obraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obrarei
obrarás
obrará
obraremos
obraredes
obrarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obraría
obrarías
obraría
obrariamos
obrariades
obrarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obre
obres
obre
obremos
obredes
obren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obrase
obrases
obrase
obrasemos
obrasedes
obrasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obrar
obrares
obrar
obrarmos
obrardes
obraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
obra
-
-
obrade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obrar
obrares
obrar
obrarmos
obrardes
obraren
Xerundio obrando
Participio obrado
obrada
obrados
obradas